Opis
Trasa 25B Z Kórnika do Bnina (ok. 5,5 km **); Dojazd: samochód, autobus
Kórnik leży w środkowej części Wielkopolski, na Pojezierzu Wielkopolskim. Od północy gmina sąsiaduje z miastem Poznaniem (20 km), od zachodu z gminami Mosina i Brodnica, od południa z gminami Śrem i Zaniemyśl, a od wschodu z gminami Środa Wielkopolska oraz Kleszczewo. Granica gminy ma długość 91,5 km i tylko na niewielkim obszarze przebiega naturalnie - korytem Warty oraz mniejszych rzek, tj. Średzkiej Strugi oraz Kopli. Kórnik w średniowieczu położony był na jednym z ważniejszych szlaków komunikacyjnych z Poznania na Śląsk. Miasto stało się ważnym węzłem komunikacyjnym.
Gmina Kórnik obfituje w liczne relikty zamierzchłej przeszłości. Badania wykopaliskowe prowadzone w różnych punktach wykazały, że w okolicach jezior przez kilkadziesiąt stuleci intensywnie rozwijało się osadnictwo. Najstarsze ślady pobytu człowieka na tych terenach pochodzą z V tysiąclecia p.n.e. Do rozkwitu osadnictwa doszło około 1300 r. p.n.e. w związku z rozwojem kultury łużyckiej. Na początku epoki żelaza na Półwyspie Szyja (Jez. Bnińskie) powstała jedna z większych osad obronnych w Wielkopolsce. W następnych wiekach liczba osad i zamieszkującej w nich ludności zwiększała się. W połowie X w. istniały osady w Biernatkach, Błażejewie, Bninie i Kórniku. Za panowania Mieszka I na Półwyspie Szyja założono obronny gród i podgrodzie. W XIII w. na terenach obecnego Bnina zaczęły powstawać zalążki miasta – już od 1232 r. mówi się o kasztelanach bnińskich i rodu Łodziów. Około 1390 r. Władysław Jagiełło nadał sąsiedniemu Bninowi prawa miejskie a ok. 1450 r. nastąpiła lokacja Kórnika na prawie magdeburskim. W 1676 r. majątek kórnicki został kupiony przez Działyńskich, którzy władali nim przez dwa stulecia. W tym okresie nastąpił rozkwit rezydencji, miasta oraz okolicznych wiosek. Od 1793 r. Wielkopolska należała do zaboru pruskiego. W dwudziestoleciu międzywojennym Kórnik i Bnin zamieszkane były przez ludność polską, niemiecką i żydowską. II wojna światowa oszczędziła miasto i założenia pałacowe. Współcześnie miasto Kórnik jest atrakcyjny dla turystów i inwestorów.
Warto zobaczyć:
- Zamek w Kórniku z okresu średniowiecza, do dziś zachowały się stare mury i piwnice obiektu, w XVI w. zamek rozbudowano, a w XVIII w. przebudowano na barokowy pałac, dziś muzeum,
- ratusz zbudowany w stylu neobarokowym w XIX w., na mansardowym dachu wieżyczka zwieńczona hełmem z iglicą,
- Rynek z XV-wiecznym układem ulic, kamienice otaczające rynek pochodzą z XVIII i XIX w.,
- budynek starej poczty z XVIII w.,
- kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych, gotycki z neogotycką fasadą wzniesiony ok. 1437 r., murowany z cegły, otoczony murem z dwiema dzwonnicami.
- barokowe oficyny z połowy XVIII w.,
- Ucho Igielne – dawne przejście do nieistniejącej już bożnicy żydowskiej, gdzie znajdują się macewy ze zlikwidowanego cmentarza żydowskiego,
- Prowent – zespół zabudowań folwarcznych położony ok. 300 m na południe od zamku. Budynki, powstałe w XVIII i XIX w., zgrupowane są przy czworobocznym dziedzińcu. W jednej z oficyn w 1923 r. urodziła się noblistka Wisława Szymborska,
- ratusz w Bninie zbudowany z poł. XVIII w. w stylu barokowym, piętrowy, na planie prostokąta, dach mansardowy z wysoką wieżą zakończoną iglicą z herbem Działyńskich „Ogończyk”,
- kościół rzymskokatolicki pw. św. Wojciecha w Bninie – wzniesiony w 1827 r. (dawniej ewangelicki), wewnątrz m.in. gotycka ośmioboczna chrzcielnica z piaskowca z drugiej poł. XV w.,
- Biblioteka Kórnicka w zamku założona w 1828 r.,
- Arboretum zamkowe liczące ok. 3 tys. gatunków i odmian drzew i krzewów, będące jednym z największych w Europie Środkowej parków dendrologicznych. Wiele z okazów ma dzisiaj 130-180 lat, a najstarsze drzewa to ok. 300-letnie lipy drobnolistne. Początkowo ogród włoski z XVIII w. Teofila z Działyńskich przekształciła na park w stylu francuskim. Początki Arboretum to wiek XIX, kolekcjonowanie drzew i krzewów zainicjował Tytus Działyński, przy okazji przebudowy zamku powiększył park i urządził go w stylu angielskim, nadając mu charakter parku krajobrazowego. Zgromadzono imponującą kolekcję gatunków drzew i krzewów, szczególnie iglastych. Arboretum jest częścią Instytutu Dendrologii Polskiej Akademii Nauk. W jednej z najstarszych budowli parkowych znajduje się Muzeum Dendrologiczne.
- jeziora kórnickie (Jezioro Kórnickie, Jezioro Bnińskie, Jezioro Skrzyneckie Duże) atrakcyjne dla wędkarzy i uprawiających sporty wodne (kąpieliska i wypożyczalnie sprzętu wodnego - Tawerna pod Żaglami),
Wydarzenia:
- Królewski Bal Kurkowy
- Gminny Przegląd Kolęd i Pastorałek
- Pro Sinfonika
Trasę turystyczną w Kórniku warto rozpocząć z placu Niepodległości przy ratuszu. Tu znajduje się Urząd Miejski a za ratuszem 50 m na wschód kościół pw. Wszystkich Świętych . Spod kościoła wracamy na ul. Zamkową wychodzącą z pl. Niepodległości i skręcamy w lewo. Mając po prawej i lewej oficyny zamkowe po 250 m docieramy do Zamku w Kórniku (po lewej stronie). Do zamku prowadzą schody i wskazana jest pomoc opiekuna przy w-skersach. Dostępny jest tylko parter Zamku. Polecamy zwiedzić park i Arboretum przypałacowe (doskonale oznaczone i opisane na tablicach informacyjnych).
Po zwiedzeniu zamku i ogrodów z Arboretum polecamy wybrać się na wycieczkę do Bnina (ok. 1,8 km w jedną stronę ). To trasa nad Jeziorem Kórnickim. Przy wyjściu z parkingu zamkowego skręcamy w lewo i po 50 m zjeżdżamy na promenadę nadjeziorną (równoległa do ul. Zamkowej). Trasa bardzo malownicza przechodzi koło zabudowań folwarcznych (bar szybkiej obsługi). Po dotarciu do ratusza w Bninie wracamy tą samą drogą na parking przy ratuszu w Kórniku (ok. 2 km).
Informacja: Urząd Miejski w Kórniku, pl. Niepodległości 1, 62-035 Kórnik, tel. 61 817 04 11, www.kornik.pl
Galeria
